کد مطلب:119081 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:287

انما ولیكم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوه و یوتون الزكوه و هم راكعون.[1].

به درستی كه ولی شما، خدا و رسول او و كسانی هستند كه ایمان آورده اند و آنانی كه نماز را برپای داشته و زكوه و صدقه می دهند، در حالی كه در ركوع هستند.

تمامی مفسران گفته اند این آیه هنگامی نازل شد كه علی علیه السلام در مسجد مشغول نماز بود. فقیری وارد مسجد شد و در صف های نماز گشت و از مردم تقاضای كمك كرد، ولی چون هیچ كس مرهم احسانی بر جراحاتش نگذاشت، رو به آسمان كرد و

[صفحه 35]

گفت: «الهی تو می دانی كه به مسجد آمدم و محروم می روم.» در این هنگام، علی علیه السلام انگشت مباركش را به جانب آن فقیر حركت داده. فقیر متوجه اشاره ی حضرت شد و انگشتر را از انگشت او بیرون آورد و از مسجد خارج شد. سپس این آیه در شان علی علیه السلام نازل شد.[2].

صفحه 35.

1. سوره ی مائده، آیه ی 55.
2. حدیقه الشیعه، مقدس اردبیلی، ص 41.